annie : เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

03ก.ย.06

:: Seasons change ::

 

ไปดูมาแล้ว…หนังเรื่องนี้ หยิบเรื่องราวมาได้โดนใจเรามากเลย

เรื่องอะไรนะหรอ? ก้อไอเรื่องฤดูกาลกะชีวิตคนเรานะสิ

ความรักก็เปรียบเสมือนฤดูกาลที่ผันผ่านเข้ามาในชีวิตคนเรา…
ทั้งสุข ทุกข์ เศร้า ขำๆ ก็เหมือนกับฤดูนั่นแหละทั้ง ร้อน ฝน หนาว ถ้าอินเตอร์อีหน่อยก็มีใบไม้ร่วง ใบไม้ผลิ

 

ไม่จริงหรอกนะที่คนเราจะมีความสุขได้ตลอดเวลา ก็เหมือนกับทุกฤดูที่คอยวนเวียนกันเข้ามา

ตัวเราเองชอบฤดูฝนที่สุด ไม่รุสิมันอาจจะเป็นฤดูที่หลายคนไม่ชอบ

ยี้ แฉะ เปียก น่าเบื่อจะตาย ไปไหนก็ไม่ได้ แย่อ่ะ

แต่เราว่าฤดูฝนนี่แหละอบอุ่นที่สุดเลย … อย่างน้อยเวลาฝนตก เราออกไปไหนไม่ได้

ก็ได้นั่งอยู่ที่บ้าน อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา .. นั่งดูทีวี ร้องเพลง คิดแล้วยิ้มออกเลย ^_^

หรือถ้าอยู่หอ ฝนตกจ๊อก ๆ เนี่ยนะ เหมาะกะการตั้งวงคุย ขุดเรื่องสมัยเก่าๆ มาคุยกันได้ไม่หยุด

แถมอากาศตอนฝนตกยังเป็นใจกะการนอนซะเหลือเกิน คุยกันจนเบื่อก็นอนหลับระเนระนาดกันหมด อิอิ

จำได้เลย สมัยม.ต้น ฝนตกทีไรพวกแกเป็นเห็นเราหลับคาเตียงทุกทีเลย (คิดถึงพวกแกจังเลย)

 

แต่ก็นั่นหละ หลายคนเปรียบฤดูฝนกันอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

เราว่ามันก็จริงนะ ฤดูฝนสอนให้เราอดทน

"อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง…"

เวลาฝนตก ก็มีบ้างที่อยากออกไปไหน ๆ ไปหาเพื่อน..แต่ไปไม่ได้

ต้องทนรอจนกว่าฝนจะซา…แล้วพอฝนหยุดได้ไปเจอเพื่อนซะที เย้ๆๆ

นั่นหละ..มันทำให้รู้ว่า "มันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ"

 

 

 

แน่หละ…ฤดูฝน..มีฝนตกโปรยปรายให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ ต้นไม้ดอกไม้สดชื่น เป็นฤดูที่ให้กำเนิดชีวิตใหม่นับพันชีวิต

แต่…ใครจะไปรู้

วันดีคืนดีฝนที่ชุ่มช่ำโปรยปราย อาจจะกลายเป็นพายุภายในชั่วข้ามคืน นี่แหละน้าฤดูฝน ไม่แน่ไม่นอนหรอก

แล้วเวลาเราเจอปัญหาใหญ่จนเราตั้งรับไม่ทัน จะทำไงดีล่ะ?

บางครั้ง..ก็คงต้องปล่อยให้พายุมันพัดพาเอาบางสิ่งบางอย่างไปบ้าง เพราะเราอาจต้านมันไม่อยู่

เคยได้ยินมั้ย..ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ..

ไม่แน่นะ ถ้าเราให้พายุพัดอะไรๆ ไปจากชีวิตเรา บางทีสิ่งที่บังตาเรามานานอาจสลายไป ทำให้เราเห็นอะไรดี ๆ มากขึ้น

 เวลาพายุมา..เราอาจจะล้ม…หลังคาบ้านเราอาจจะปลิวไปกับพายุ   ไม่ใช่เรื่องเสียหายหรอก

แต่สิ่งที่สำคัญก็คือ..เมื่อเราล้มได้ เราก็ต้องลุกขึ้นได้

พอพายุผ่านพ้นไปเราก็จะกลับมาหยัดยืนได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง และเต็มไปด้วยแรงที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า

 

และที่สำคัญอีกอย่าง…เวลาเราล้ม เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ยังมีอีกหลาย ๆ คนที่ยืนอยู่เคียงข้างเรา

พวกเค้าไม่ได้มาอุ้มเราขึ้น ไม่ได้มาฉุดมือเราให้ลุกยืน แต่คอยส่งเสียงเชียร์เป็นกำลังใจให้เราลุกขึ้นได้ด้วยขาของเราเองต่างหาก

เวลาฝนตก..มีใครสักคน สองคน.. หรือสิบคน ที่คอยวิ่งตากฝนเป็นเพื่อนไปไหนต่อไหน

พอเปียกได้ที่ก็กลายเป็นวิ่งไล่จับกลางสายฝน  สนุกกันใหญ่

แล้วพอกลับมาถึงหอ ก็ไม่สบาย เป็นไข้ ปวดหัว หวัดกินกันยกแก๊งค์เลย

แต่พวกมันก็ไม่เคยบ่น..กลับรู้สึกขำๆ อีกตะหาก

แน่ล่ะ..ฤดูฝนสอนให้เรารู้จักสิ่งที่ล้ำค่าที่สุด……..มิตรภาพ

 

(เรารักพวกแกนะ..ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันเวลาฝนตก)

 

 

 

เราชอบฤดูฝนจังเลย….

แต่อย่างว่าอ่ะนะ .. ฤดูฝนปีนี้เศร้าพิลึก

เฮ่อ…. ยังไงเราก็จะสู้นะ สู้ๆๆๆ

 

ขอบคุณ Seasons change ที่ทำให้เรามีพลังเขียนบล๊อกวันนี้

และสิ่งดี ๆ ที่ได้จากหนัง..

ใครบางคนในหนังทำให้เรารู้ว่า..ความรักไม่ใช่การเอาชนะ แต่เป็นการให้ต่างหาก (ให้อภัยด้วย)

บางทีเราคงต้องเปลี่ยนจากเด็กที่อยากได้อะไรก็ได้..มาเป็นผู้ให้โดยไม่หวังอะไรตอบแทนบ้างแล้ว

จะทำได้มั้ยเนี่ย..ยัยเด็กขี้อิจฉา  เหอะๆ คอยดูละกัน

 

และสุดท้าย

 

หลงรักนางเอกของเรื่องไปเรียบร้อยแล้ว(ดุจดาว) คนอะไรสวยเป็นบ้าเลย แต่อย่าเข้าใจผิด เราไม่ใช่พวก **-ตื๊ด-**

แค่เห็นว่าเค้าเป็นคนแรกที่สวยกว่าเราแค่นั้นเอ๊ง  เลยชอบมาก….ก๊ากๆๆๆๆๆๆ

……………………………………………….

 

มีใครคิดเหมือนเรามั้ยวะ? เราคคิดตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ดู trailer เรื่องนี้ในโรงหนังว่า

นาถ (ดุจดาวในเรื่อง) หน้าคล้ายกิ๊บ(สวย) มาก ๆ เลยอ่ะ ไม่เชื่อลองดู

 

กิ๊บเราขอโทดนะแก หารูปแกได้แค่นี้อ่ะ แถมไม่ได้ขอก่อน (อย่าโกรดนะ นะ นะ ) 

 

Filed under: Uncategorized   |  15 Comments