annie : สวัสดี Hua-hin

30ก.ค.06

  รูปนี้ไม่มีอะไรหรอก แต่คนถ่ายให้อ่ะ น่ารักบาดใจจริง ๆ

 

คำเตือน : spaces วันนี้ค่อยข้างยาว ใครไคร่อ่านกรุณาทำใจ

 

ปิดมิดเทอมเบรกตั้งเก้าวัน ใครที่ไหนจะยอมนอนอยู่เฉย ๆ ล่ะ  ไปเที่ยวกันดีกว่า จริงมั้ย ??

 

ชื่อโครงการ : สวัสดีหัวหิน
ผู้ร่วมโครงการ  : แอน พีช หยก เชอ แอร์ ฝ้าย

 

 

เนื่องด้วยเรามีความเห็นตรงกันว่าอยากไปไหนก้อได้  แต่ไปด้วยกัน
เลยค้นหาสถานที่มากมายสรุปลงท้ายง่าย ๆ ที่ หัวหิน

แล้วไปกันง่ายๆ เลยนะ ก้อคือไม่มีการวางแผนล่วงหน้าก่อน

คิดว่าจะไปก้อไปตกลงวันได้แล้วก้อแยกกันกลับบ้าน

เจอกันอีกทีวันพุธ ขึ้นรถไฟจากศาลายา >> แอน เชอ หยก แอร์

แล้วก้อไปเจอะ พีข และฝ้าย ที่สถานีโพธาราม (บ้านเกิดณัฐยา)

 

รถไฟไทยนี่คุณภาพคุ้มราคาจริง ๆ จ่ายไป 39 บาท นั่งกันเมื่อยก้นเลย
ขุดเรื่องมาคุยกันตั้งเยอะยังไม่ถึงซะที หลับแล้วหลับอีก เฮ่อ…
ในที่สุดก้อถึงสถานีหัวหินที่พวกเรารอคอย จุดสังเกตง่าย ๆ คือสี แดง ครีม

(แอร์บอกเหมือนศาลเจ้า แต่เราว่าสวยดีออก)

 

แล้วเราก้อเดินไปโรงแรม (ได้รับการอนุเคราะห์ติดต่อให้โดยลุงของพีช)
โรงแรมก้อดีอ่ะ ราคาประหยัด (กำลังทรัพย์ไม่ค่อยมี) แต่ห้องกว้างดี นอนได้สิบคนสบายๆ
หลังจากเก็บของแล้วเราก้อเดินไปเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมายปลายทาง…(เนื่องจากไม่ได้วางแผนมาเลย)
หลังสะพายเป้ ในมือถือ guide book ประจวบคีรีขันธ์ ที่ยืมไปจากโรงเรียน ดูเหมืมอนนักท่องเที่ยวมากๆ
แล้วเราก้อเดินไปเรื่อย ๆ จนถึงชายทะเล

 

พอดีคุณหนูเชอรี่เธออยากกินส้มตำเราเลยเลือกนั่งกินข้าวกันที่ร้านนึงริมทะเล ได้บรรยากาศดี
กินแล้วก้อเดินสำรวจไปตามชายหาดเรื่อย ๆ พบว่าแดดร้อนพอสมควร เดินไปเล่นไปสนุกดี

จนกระทั่งหยกปวดท้อง เลยตัดสินใจนั่งพัก แล้วก้อเดินกลับ
ทะเลหัวหิน ถึงแม้จะไม่สวยมาก น้ำทะเลไม่ใสเขียวมรกต

แต่ก้อให้บรรยากาศทะเล และสะอาดพอสมควร

 

อยู่ๆ นู๋ฝ้ายก้อเกิดอยากกินไอติมขึ้นมา เราเลยเดินกลับเปลี่ยนทิศทางไปทางตลาด

ไปร้านประจำ swensens กินไอติมพร้อมกับหาหนทางไปต่อ

กินเสร็จก้อเย็นพอดี เลยไปเดินตลาดนัดโต้รุ่งที่มีชื่อเสียงของหัวหิน พบว่าของกินเยอะมากกกกกกก
ก่อนกลับโรงแรม เดินผ่านศูนย์การท่องเที่ยว (พีชชี้ให้เห็น)เลยแวะดูซะหน่อย

เผื่อจะมีอะไรให้ทำมากกว่าเล่นน้ำทะเล กะกิน ๆ นอน ๆ
สรุปว่ามีจริง ๆ ค่ะ…เราได้ทริปดำน้ำมาอย่างไม่คาดคิดมาก่อน

(ด้วยความที่แอนกะเชออยากไปมากกก)

สมใจอยากเลย

ตกดึก ได้เวลาเด็กน้อยเข้านอนเลยเดินๆๆๆกลับโรงแรมและนอนหลับรอวันใหม่

วันต่อมา…ตื่นแต่เช้าเนื่องจากรถตู้ที่จะมารับพวกเราไปดำน้ำมาตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า

ขึ้นรถตู้ได้ แรก ๆ ก้อคุยกันเรื่อยเปื่อย ทุกเรื่องเลย
แต่หลัง ๆ นี่เริ่มจะหมดแรงสลบไปทีละหนึ่ง จนเหลือฝ้ายคนเดียว

นั่งรถตู้นานเหมือนกันเพราะท่าเรือที่เราจะขึ้นเรือไปเกาะห่างจากหัวหินถึงเกือบ 70 กิโล

 

สุดท้ายเราก้อมาถึง ท่าเรือบางสะพาน แต่ก้อออกเรือเลยไม่ได้ เพราะต้องรอกรุ๊ปอื่น ๆ ด้วย
และแล้วทุกคนก้อมาครบ สรุปว่าพวกเราเป็นคนไทยกลุ่มเดียว ที่เหลือต่างชาติหมด
นั่งเรือประมาณ 15 นาที ราก้อมาถึงเกาะแรกที่จะดำน้ำกัน นั่นคือ "เกาะสิงห์"

ลงน้ำไปได้ก้อจัดการเลยแหวกว่ายไปเรื่อย
ดำน้ำเป็นงัยหรอ…หล่อมากกกกกก  ที่ว่านี่ไม่ใช่ทะเลหล่อนะ

แต่เป็นคนที่ไปด้วยตะหาก สเปกเลย
เรากะพีชก้อได้ทีนินทาใหญ่เลยว่าหล่อ

(แบบไม่เกรงใจใครเนื่องจากพูดภาษาไทยใครจะมาฟังกุเข้าใจ)
แต่ที่ไหนได้ก่อนลงทะเล แม่ของเค้าก้อถามพวกเราอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า "มาจากไหนคะ"

ชัดยังกะพี่ไทยมาเอง (ซวยแล้วกูเค้ารู้ควาลับหมดแล้วว่าจะจีบลูกชายเค้า)
สรุปคือ แม่ เป็นชาวอังกฤษเคยอยู่เมืองไทยมา 12 ปีแล้วก้อกลับไปอังกฤษ 

ส่วนพ่อ(ไม่ได้มาด้วย) เป็นตำรวจไทยอยู่หัวหิน
มิน่าล่ะ ลูกถึงหล๊อ หล่อ ปานจะขาดใจ

เล่นดูขรึมแบบอังกฤษ + คมเข้มแบบไทย นี่แหละ my destiny ^_^
เล่นเอาลืมคนอื่นในหัวใจไปหมดเลย ก๊ากๆๆๆๆ

(แต่เพื่อน ๆ ทุกคนก้อเห็นพ้องต้องกันและลงมติเหมือนกัน)

ต่อเรื่องดำน้ำ  ไอ้ทักษะ snokle ก้อไม่ใคร่ชำนาญกันนัก

แต่ก้อเอาเหอะวะ ไม่ตายคาอ่าวไทยหรอกน่า
เจอหอยมือเสือ หอยเม่น ปลา ปะการัง มันอยู่ตื้นมากเลยอ่ะ
แล้วด้วยความดื่มด่ำธรรมชาติข้างหน้ามากไป

แต่ละคนเลยโดนปะการัง หอย หิน ข่วนมาคนละหลายแผล เล่นเอาตัวลายเลย
แต่ก้อคุ้มแล้วล่ะ (สรุปทริปนี้ไม่มีใครบ่น)แล้วก้อไปดำน้ำให้อาหารปลาเสือที่รอบเกาทะลุ
ไม่ยักรู้มาก่อนว่าปลาจะกินกล้วยด้วย (ตะกละจริง ๆ ) แถมกินมือคนได้อีกแน่ะ
แล้วก้อไปพกผ่อนที่เกาะทะลุ
ทำไมเค้าถึงเรียกว่าเกาะทะลุ ?? ก้อเพราะเกาะนี้มีถ้ำที่ทะลุสองฝั่งเห็นชัดเจน

เรียกว่า  "ถ้ำทะลุ" เป็นที่มาของชื่อเกาะ
กินข้าวกลางวัน (ที่จืดชืดจนต้องเติมน้ำปลาไปหลายช้อน แถมมีแต่กุ้งๆๆๆ และกุ้ง)
เสร็จแล้วก้อไปเดินเล่นชายหาดเกาะ ทรายข๊าว ขาว…น้ำก้อใส

แทนที่เราจะดื่มด่ำธรรมชาติ แต่เปล่าเลย..
เราเล่น "ปาโคลน" เอาทรายมาปาใส้กันอย่างเมามัน ไล่จับปู และตีแบด โดยใช้ก้อนทรายเป็นลูก

 มันมากๆๆ
เสร็จแล้วก้อกลับ ..ออกจากเกาะ และกลับสู่หัวหินด้วยควาสุข

(โดยมีความหวังเล็ก ๆ ว่าจะได้เจอ destiny อีกครั้ง ฮ่าๆๆๆ)

วันสุดท้าย..ตื่นเกือบเช้า

(ทำให้ไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น..กะแล้ว)

เดินไปทะเล เดินเล่นเลียบชายหาด และเนื่องจากหาร้านข้าวไม่ได้
เลยต้องปะทังชีวิตด้วยชีสไบท์  seven 11 นั่งกินริมทะเล โรแมนติกอะไรอย่างงี้
แถมได้ดูเค้าเก็บหอยนางรม (ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะหาได้ง่าย ๆ )

และที่สำคัญได้ชิมหอยนางรมสด ๆ (พี่ใจดีให้มา)
แม้จะตัวเล็กไปหน่อย แต่ก้อหวานนุ่มลิ้น นี่ถ้ามีมะนาวนะ  คิดแล้วน้ำลายไหล  แผลบๆๆ
แล้วก้อเดินเล่นไปเรื่อย ๆ เล่นน้ำทะเลกันอย่างสนุกสนาน

(พิไลพรรณไม่ได้เล่นเนื่องจากห่วงถ่ายรูปพวกลิง ๆ ทั้งหลาย)
ได้เวลาก้อเดินกลับโรงเเรมเตรียมกลับบ้าน แต่ไม่ลืมส่ง postcard ถึงตัวเองที่ศาลายา

จะได้ไม่ลืมงัยว่าครั้งนึงเคยมีความสุขขนาดนี้

นั่งรถไฟ เจ้าเดิมกลับถึงศาลายาโดยสวัสดิภาพ

การไปเที่ยวครั้งนี้ ไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้น แต่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิต

ก้อเพราะเราได้ใช้เวลาดีๆ อยู่กะเพื่อน ๆ ที่เรารักมากที่สุด
(อยากให้ตาลมาด้วยจังเลย)

 

เรารักพวกแกจังเลย อีกไม่กี่ตื่นแล้วสินะ ที่เราจะได้ไปไหน ๆ ได้ใช้ชีวิตซกมกๆ กะพวกแก
รักพวกแกจัง …อย่าลืมช่วงเวลาดี ๆ ครั้งนี้นะ เรามั่นใจ ยังไงเราก้อไม่ลืมหรอก

 

 

Filed under: Uncategorized   |  8 Comments